Εμείς οι πολίτες της Νισύρου μαζί με όλους τους απανταχού Έλληνες τιμούμε φέτος τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης του 1821. Ο αγώνας των προγόνων μας ήταν αγώνας για την Ελευθερία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας μετά από 400 χρόνια δουλείας από την Οθωμανική αυτοκρατορία, ήταν ο αγώνας που οδήγησε στην ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Οι Έλληνες, το έθνος των Ελλήνων, διατήρησαν την Ελληνική γλώσσα κάτω από συνθήκες σκλαβιάς και καταπίεσης, έδωσαν συνέχεια στον Ελληνικό πολιτισμό.
Η Ελληνική γλώσσα των 3000 χρόνων αποτέλεσε το άρμα για τη διατήρηση της ελληνικότητάς μας. Η επανάσταση του 1821 ενέπνευσε και εμπνέει όλες τις γενιές των Ελλήνων. Αποτελεί σταθμό στην ιστορία του Ελληνισμού και ταυτόχρονα συγκαταλέγεται στα κορυφαία γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας της Ευρώπης. Η επανάσταση του 1821 μεταφέρει σε όλους μας το βαρύ χρέος για την περιφρούρηση της ελευθερίας και της δημοκρατίας και τη συνέχιση των προσπαθειών μας για ένα καλύτερο αύριο, για μια Ελλάδα της προόδου, της δικαιοσύνης και της κοινωνικής ευημερίας. Η γιορτή της επετείου των 200 χρόνων της επανάστασης του ’21 αποτελεί ιδανική ευκαιρία για αυτογνωσία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Έχουμε χρέος όλοι να θυμόμαστε τα λόγια του Μακρυγιάννη: «Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμε κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός ‟εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς ‟εγώ”; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε ‟εμείς”. Είμαστε εις το ‟εμείς” και όχι εις το ‟εγώ”. Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί.»
Και τα λόγια του Θ. Κολοκοτρώνη, όταν μετά την απελευθέρωσή του από την τότε κυβέρνηση επέστρεψε στο Ναύπλιο για να αντιμετωπίσει τον προελαύνοντα Ιμπραήμ. Ο λαός που είχε συγκεντρωθεί για να τον υποδεχθεί ήταν τόσο πολύς, ώστε ο Γέρος του Μωριά αναγκάστηκε να ανέβει σε μια πέτρα και ενώ το πλήθος παραληρούσε τούς είπε: «Έλληνες! Πριν βγω στ’ Ανάπλι, έριξα στη θάλασσα τα πικρά τα περασμένα. Κάντε και σεις το ίδιο. Στο δρόμο που περνάγαμε για να ’ρθούμε στην εκκλησιά, είδα να σκάβουν κάποιοι άνθρωποι. Ρώτησα και μου είπαν πως σκάβουν να βρούνε κρυμμένο θησαυρό. Εκεί στο λάκκο μέσα ρίξτε και τα μίση τα δικά σας. Έτσι θα βρεθεί κι ο χαμένος θησαυρός».
Commentaires